قصه ها تکرار می شوند ولی تکراری نمی شوند. از نو روایت می شوند ولی کهنه نمی شوند. این فریب بزرگی است اگر غیر از این را باور کنیم. پنه لوپه ادیسه هومر شبیه تصویری که در آینه یی شکسته هزارباره شود، از قلم نویسنده یی دیگر می جوشد و در برابر چشم های مخاطب قد می کشد تا فقط پنه لوپه هومر نباشد. او باز زاده می شود و چهره یی دیگر از خود به نمایش می گذارد. این بی تردید جادوی قصه هاست. اینها را تنها برای شروع گفتن از مجموعه «آن ها کم از ماهی ها نداشتند»، نگفتم، بلکه فقط یک یادآوری ساده بود از قدرت و توان قصه ها، از قابلیت های زبانی آنها.