جوان نازنینی به من تلفن زد و با صدای مهربان و لحنی مودب خود را مسوول روابط عمومی نمایش ویتسک به کارگردانی «رضا ثروتی» معرفی کرد و مرا برای دیدن تئاتر جدید رضا ثروتی (ثروت تئاتر ایران) دعوت کرد، آنقدر خوشحال شدم که به گمانم از فرط شادمانی فریاد کوتاهی هم کشیدم. شادی ام دلایل متعددی داشت که بزرگ ترینش، پویایی یک گروه جوان تئاتری و خستگی ناپذیری آنها برای خلق ساعتی متفاوت با ساعات متداول روزانه روزگار ما بود. از رضا ثروتی قبلاهم نمایش حیرت انگیز «مکبث» را دیده بودم و از دیدن آن شعف زایدالوصفی به من دست داده بود پس می دانستم که با چه کسی طرفم، برای همین با کله به دیدن نمایش «ویتسک» رفتم و چه خوب