توهم عزیز

نویسنده: کینگزلی آمیس

مترجم: مرضیه خسروی

ناشر: روزگار نو

چاپ اول، 1392

سر کینگزلی آمیس، شاعر، نویسنده، منتقد و معلم اهل انگلستان بود. او بیست رمان، شش جلد دیوان شعر و تعداد زیادی داستان کوتاه و نمایشنامه رادیویی و تلویزیونی نوشت. به قول زندگینامه نویس انگلیسی، زاچلی لیدر «آمیس طنزپردازترین نویسنده انگلیسی زبان نیمه دوم قرن بیستم بود.» در سال 2008 روزنامه تایمز او را جزو پنجاه نویسنده برتر انگلیسی زبان معرفی کرد. او طی سال های مختلف (1974-1978) نامزد جایزه بوکر شد و سرانجام در سال 1986 این جایزه را از آن خود کرد. داستان بلند «توهم عزیز» با آنکه از زبان طنز آمیس بی بهره نیست، اما سبک انتقادی آن نمود و ظهور بیشتری دارد و بستری را که نویسنده خود نیز در طول حیاتش تجربه کرده است، به باد استهزا و انتقاد می گیرد. «توهم عزیز»، جامعه یی را توصیف می کند که هیچ کس، حتی یک شاعر برجسته نیز ناگزیر است سال ها میل باطنی خود را مکتوم نگاه دارد و صرفا زمانی که به آزادی واقعی می رسد، واقعیت ها را با صراحت برای هوادارانش شرح دهد.

با وجود اینکه گاه زبان آمیس در این داستان، زبانی تا حدودی فنی می شود، اما در کل روایتی ساده و ملموس دارد.

«توهم عزیز» ماجرای زندگی یک شاعر به نام ادوارد آرتور پاتر است. در ابتدا یک روزنامه نگار و عکاس به نام های پت بوز و سو مک نامارا برای مصاحبه با او به منزل شاعر می روند و با او مصاحبه می کنند. شاعر در این مصاحبه ابراز می دارد که از شعرگفتن برای همیشه دست کشیده و بعد آخرین شعرش را به مصاحبه کننده می دهد. اما بعد از این مصاحبه است که داستان شروع می شود و. .. . در اینجا شاعر به جوایز دیگری می رسد که به زعم خودش تنها برای دلخوش کردن او در سنین سالخوردگی به او داده شده، نه به خاطر ارزش ادبی شعرهایش و در اینجا با یک سخنرانی انتقادی همه چیز را از هم می پاشد.