قانون انتخابات ایران که در سال 64 به تصویب رسیده است، فی النفسه یک بستر آماده برای خلق حماسه انتخاباتی است که باید به درستی اجرا شود.

آنچه موجب خلق حماسه انتخاباتی می شود اجرای صحیح قانون است که باید توسط مسئولان، متصدیان اجرایی و نظارتی مانند وزارت کشور و شورای نگهبان از یک سو و کاندیداها و مردم از سوی دیگر اجرا شود. باید بدانیم که نظام، یعنی قانونمداری و ولایت پذیری است. نباید قانون گریز باشیم. اطاعت از قانون، سلامت انتخاباتی را تضمین می کند.

در کانون انتخابات هم باید به نحوی مقررات را تدوین کنیم که جلوی مداخله های ناروا گرفته شود و برای این کار باید شرایط را برای نامزدهای انتخاباتی ریاست جمهوری فراهم کنیم. یعنی فضای سالم انتخاباتی به دور از جوسازی و هیاهو در جامعه به وجود آید.

اگر این اتفاق بیفتد مردم و کاندیداها امیدوارتر می شوند و این امید نقش اساسی در افزایش مشارکت در انتخابات را در برخواهد داشت. همچنین موجب افزایش اقتدار نظام و کشور در عرصه های داخلی و بین المللی خواهد شد که این خود مظهر حماسه انتخاباتی در پرتو اجرای صحیح قانون می باشد و برعکس آن نیز عدم اجرای قانون آثار منفی دربرخواهد داشت. مطمئنا مشکلاتی را به وجود خواهد آورد.

اجرای صحیح قانون انتخابات یعنی: «نحوه اجرای انتخابات، رد صلاحیت، تایید صلاحیت کاندیداها» است. اگر این ها خوب اجرا نشود خواسته مردم نیز محقق نخواهد شد.

در 34 سال گذشته انتخابات مختلفی در جمهوری اسلامی ایران برگزار شده که آرای مردم حمایت از حضور پرشکوه و عزم راسخ آن ها در صحنه های انتخاباتی دارد. هیچ جریانی حق ندارد این تصور را ایجاد کند که انتخابات مختص به اوست و همه جریان های دوران نظام که در چارچوب قانون اساسی فعالیت می کنند، می توانند با قانون مداری و اخلاق قانونی حضور فعال داشته باشند و مسئولین نظارتی و برگزارکننده از این امر مستثنی نیستند. آن ها نیز برای جلب اعتماد مردمی در این فراخوان ملی مسئولیت خطیری به عهده دارند. در حقیقت آن ها با توجه به شرایط حساس و در فضای انتخاباتی باید به گونه ای عمل کنند که شائبه ای برای اذهان عمومی پیش نیاید.

انتخابات امسال نیز انتخابات دشمن شکن است، تجلی دیگری از اراده و حضور گسترده ملتی به پا خاسته، قهرمان و استکبارستیز خواهد بود.