بی شک امروزه فلسفه زبان و زبان شناسی یکی از مهم ترین و چالش برانگیزترین حوزه های اندیشه است. از آغاز قرن بیستم زبان در کانون توجه بسیاری از فلاسفه و متفکران قرار گرفت. چنان که زبان به عنوان عامل پیشینی بنیادین، نه تنها در شکل گیری و چگونگی تفکر که در نگاه انسان به جهان به رسمیت شناخته شد. انسان به مثابه سوژه (فاعل شناسا) همان خرد است و خرد از دو بخش تشکیل می شود: بخش حافظه و بخش پردازشگر که از مجموع این دو شعور پدید می آید. چنان که آنچه حس می شود ابتدا پردازش می شود و سپس به حافظه سپرده می شود. از بین رفتن هر کدام از این دو بخش باعث می شود تا «من» از میان برود و با از بین رفتن هر دو تنها تن