در حال حاضر به لحاظ وضعیت اندیشمندی، آنقدر وضعیت هوش و ضریب شعور سیاسی در جامعه ایران و البته جامعه جوان ما، بالاست که جوانان به راحتی می توانند تکلیف این قضیه را روشن کنند که چه دولتی کارآمد است و وزارتخانه ای مثل ارشاد چگونه باید با مسایل فرهنگی برخورد می کرده و متاسفانه در این هشت سال برخورد نکرده است.

در جامعه ای که حتی در مقوله فلسفه و شعر در حال پیشرفت چشمگیر و قابل ملاحظه ای هستیم دیگر با فرافکنی و پاک کردن صورت مساله نمی توان جریانات را پنهان کاری کرد. در هشت سال اخیر، بعد از ممیزی، گرانی کاغذ بیشترین لطمه را به نشر و بستر فرهنگی ما وارد کرد و این لطمه با توجه به شرایط گذشته بسیار غیرقابل تحمل بود، چنانکه کتاب های خود من به دلیل گرانی کاغذ برای تجدید چاپ دچار مشکل شد.

گرچه من هرگز در مسایل سیاسی دچار تفکیک و انشعابات نبوده ام، اما به کسی رای خواهم داد که برای بخش فرهنگی و هنرمندان این سرزمین برنامه ای جامع و قابل دفاع داشته باشد و این قضیه ظاهرا در ائتلاف اصلاح طلبان قابل رویت است چراکه در دولت اصلاح طلب، فرهنگ ما همیشه بهتر نفس کشیده است.