پس از دیدن فیلم «گلوگاه» در قیاسی کلی و بررسی کارنامه محمد ابراهیم معیری (کارگردان)، به نگرشی واحد درباره جریان فیلمسازی او دست خواهیم یافت. اگر همه آثار محمد ابراهیم معیری را دنبال کرده باشید هیچ رشد قابل توجهی نداشته و در ساحت ساختارگرایی آثارش از «پروانه ها بدرقه می کنند» تا «گلوگاه» هیچ جهشی در سیر فیلمسازی او اتفاق نیفتاده و نگرش مطروحه آنچنان مشهود است که مخاطب آثار معیری درخواهد یافت ساختار فرمی و روایتگری برای این فیلمساز جوان تنها کلیشه سر راست ساده دارد که مبتنی می شود بر بازتاب و نمایش زندگی جمعی گروهی از مردمان روستا یا شهری کوچک که فعالیتی جمعی پیشه کرده اند و در این میان فعالیت گروهی 2 یا 3 شخصیت در مرکز ثقل داستان قرار می گیرد و روایت پیش می رود. با این حساب تفاوت عمده ای میان «گلوگاه» و دیگر آثار فیلمساز احساس نمی شود.