جوان 18ساله ای بود در سال 80. یکی از دانشجویان دو سال بالاتر که معتمد دانشگاه امام صادق محسوب می شد، برای مصاحبه و گزینش به اتاقش در منزلشان آمده بود. مصاحبه کننده در اتاق داوطلب نشست و نیم ساعتی درباره همه چیز با او صحبت کرد، با همان آرام حرف زدن آدم هایی که ظاهرشان مذهبی است؛ اینکه چرا به دانشگاه امام صادق می خواهد برود و از دانشگاه چه شنیده، اینکه چه کتابی می خواند و چه موسیقی ای گوش می دهد. حالاکه 12سال از آن روزها گذشته، می گوید: «من به دانشگاه تهران نرفتم و دانشگاه امام صادق(ع) را انتخاب کردم. شاید به دلیل تعریف هایی که از دانشگاه کردند و اینکه مدرک فوق لیسانس پیوسته می گرفتم.» اما هفت سال بعد، دانشگاه را نیمه کاره رها کرد و گرفتن مدرک کارشناسی به بهای گذراندن 210 واحد برایش تمام شد.