اینجا کجاست؟ این سوالی ساده و ظاهرا بدیهی است. آنقدر بدیهی که در برخورد اول تماشاگر را حساس نمی کند. ولی تا درگیر شد، همراه نمایش به هزارتویی هول آور پا می گذارد. اسم اثر می توانست سوال نباشد یا از جنس بدیهیاتی دیگر باشد. مثل اینکه: ما که هستیم؟ ما کجا بودیم؟ ما به کجا می رویم؟ ما چه می خواستیم؟ ما چه به روز هم آوردیم؟ ما با خود چه کردیم؟ ولی همه این سوال ها و صدها سوال دیگر بدون آنکه رنگ شعار بگیرد در نمایش و بالطبع ذهن مخاطب طرح می شود. قصه پایه به همان سادگی اسم آن است: زنی میانسال به مقصد رسیده و در سالن تحویل بار فرودگاه