شرق: شیرکو بیکس شاعر بزرگ کرد روز گذشته پس از یک دوره بیماری در کشور سوئد درگذشت. شیرکو در سال 1940 میلادی در شهر سلیمانیه عراق به دنیا آمد. پدرش فائق بیکس از شاعران بنام روزگار خود بود. بیکس به خاطر مشکلات سیاسی از سال 1987 تا 1992 در سوئد زندگی می کرد و پس از آن به عراق بازگشت. در 1968 اولین مجموعه شعر شیرکو بنام «مهتاب شعر» منتشر شد و از آن زمان تاکنون چندین مجموعه شعر، دو نمایشنامه منظوم و ترجمه پیرمرد و دریا نوشته ارنست همینگوی و عروسی خون اثر لورکا به زبان کردی از او به چاپ رسیده است. از جمله دفترهای شعر این شاعر می توان از دو سرو کوهی، عقاب، رود، سپیده دم، آفات، کرکس، عطشم را شعله فرومی نشاند، دره پروانه ها، صلیب، مار و روز شمار یک شاعر، سایه و آزادی، این واژه بی آبرو نام برد که به زبان های فرانسوی، ایتالیایی، سوئدی، عربی و غیره ترجمه و چاپ شده اند. در ایران نیز در مجموعه هایی از او همچون منظومه بلند دره پروانه (ده ربه ندی په پووله) و آزادی، این واژه بی آبرو ترجمه و به چاپ رسیده است. مضمون اصلی شعرهای او سراسر عشق به میهن است. شیرکو در شعرهایش بی عدالتی ها و آلام مردم سرزمینش را به گوش دنیا رسانده است. شیرکو بیکس در وصیت نامه اش که چندی پیش منتشر شد، نوشته است: مردم در سوگ من موسیقی بنوازند و پیکر مرا در پارک آزادی شهر سلیمانیه به خاک بسپارند. شیرکو در این وصیت نامه که دو سال پیش نوشته شده است همچنین درخواست کرده پس از مرگش هر ساله با استفاده از اموالش جایزه ای تحت عنوان «شیرکو بیکس» به بهترین مجموعه شعر کردی اهدا شود.