هر چه زمان می گذرد، بیشتر درمی یابیم که زمین مورد تصور پیشینیان ما، تا چه اندازه کوچک تر، شکننده تر و آسیب پذیرتر از آن چیزی است که می پنداشتند. به همین نسبت و با افزایش دانستگی و توان سخت افزاری و نرم افزاری بشر، خط نخست قربانیان این قدرت فناورانه جدید و رو به تکامل را زیستمندانی تشکیل می داده و می دهند که بزرگ جثه تر بوده و هستند. از همین روست که امروز دیگر نه خبری از دایناسورهاست و نه ماموت ها و نه خبری از دیگر همتایان شان. روند کاهش چشمگیر شمار کرگدن ها، گوریل ها، فیل ها، زرافه ها، ببرها، شیرها، پلنگ ها و یوزها هم از چنین قاعده یی پیروی می کند و کافی است در یک نکته ساده اندکی درنگ کنیم!