یک بار دیگر جلال تهرانی با یک تئاتر دیگرش شگفت زده ام کرد. در این 14 سال که جلال را می شناسم و در پاره یی از زمان بیش از حالادر کنارش بوده ام، مدام از میزان نبوغ او به وجد آمده ام. اکنون در سالن اصلی تئاتر شهر سیندرلای او در حال اجراست و من از پس قهری چهار ساله با ساختمان تئاتر شهر برای تماشای سیندرلابه آنجا می روم. هنوز هم تئاتر شهر را دوست ندارم. چهره های نوآمدگان تئاتر را دوست ندارم. میزان اتلاف وقت دانشجویان تئاتر در کنار این ساختمان و گعده های روشنفکری بی ثمر را دوست ندارم. اما سیندرلاچنان مرا دوباره بعد از یک سال از دیدن تئاتر پیشین جلال در تالار مولوی جادو می کند که سرخوش می شوم. واقعیت