البته باید بگویم برای پژوهش و نگارش این کتاب در آتش سوختم، شاید ندانید که برای تدوینش طی این سال ها چه مشقت هایی را متحمل شده ام. شاید چهره خندان امروز من آن رنج ها را نشان نمی دهد، اما افسوس که این کار مدام به تعویق می افتاد و البته در آن دوران برترین یاور، بزرگ ترین پشتیبان و زیباترین دلبر من که فرزندم افشین بود در روز مهر، در ماه مهر، جشن مهرگان، در درمانگاه مهر برای مهرورزی به یک بیمار جان خودش را از دست داد. همان طور که در فرگرد نخست این کتاب جهان مینو را شکافته ام و شاید تاکنون کسی اینگونه درباره جهان مینو سخن نگفته باشد، می توانم بگویم فرزندم از جهان مینو به من یاری می رساند