طبق ماده 466 قانون مدنی، اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع ملک مورد اجاره می شود و مستاجر در زمان اجاره از منافع آن بهره مند می شود. موجر باید ملک مورد اجاره را در وضعیتی به مستاجر تحویل دهد که وی بتواند استفاده لازم را از آن ببرد. به عبارت دیگر ملک یا مورد اجاره نباید معیوب یا مزاحمی داشته باشد.

معمولا تا زمانی که هیچ عیب یا نقصی در مورد اجاره به وجود نیاید، اختلافی هم بین مستاجر و موجر دیده نمی شود، اما معمولا اختلافات قابل توجه زمانی پیش می آید که مورد اجاره مثلا خانه در زمان اجاره نیاز به تعمیرات اساسی یا جزئی داشته باشد، به همین خاطر بخش عمده ای از اختلاف بین آن دو ناشی از عدم شناخت و آگاهی آن ها از نحوه تقسیم قانونی هزینه های تعمیرات است.