توماس مالتوس، اقتصاددان انگلیسی را می توان پدر نظریه کنترل جمعیت در جهان دانست. مالتوس کسی بود که پایه های شبه علمی برای نوع نگاه به انسان در جهان را فراهم کرد؛ نظریه ای که می گوید انسان خود باید تیشه به ریشه اش بزند! چرا که منابع غذایی در دسترس، هیچگاه کفاف زاد و ولد انسان را نمی دهد.

مالتوس معتقد بود رشد جمعیت انسانی بدون هیچ شک و شبهه ای همیشه به فقر و قحطی منجر می شود. با اینکه این نظریه در تضاد با واقعیت های تاریخی ای است که نشان می دهد افزایش جمعیت موجب بالارفتن استانداردهای زندگی شده؛ در قرن بیستم و هم اکنون در قرن بیست و یکم نیز عده ای از رهبران سیاسی و روشنفکران معتقد به آن هستند.