کمین اعضای یک شبکه شیطانی در مسیر مدارس دخترانه، اغفال دختر جوان با پیشنهاد ازدواج و... و تیترهایی از این دست حاکی از وقوع حوادث تلخی در جامعه است که روز به روز افزایش می یابد.

در بیشتر این پرونده ها، دختران که نقش قربانی را بازی می کنند بدون اطلاع و آگاهی پای در دام شیطان صفتانی می گذارند که با هدف رسیدن به منافع خود، آینده قربانیان را به تباهی و نابودی می کشند.

متاسفانه نخستین دلیل فریب خوردن قربانیان، اعتماد بیش از حد دختران به افراد ناشناس است. بسیار دیده شده دختران به دلیل سادگی و خیال پردازی به یک ناشناس اعتماد می کنند و زمینه را برای سوءاستفاده وی ایجاد می کنند. آرمانگرایی این قربانیان دلیل دیگری است که باعث می شود آن ها در دام های پرزرق و برق کلاهبرداران گرفتار شوند.

در چنین شرایطی مهم ترین گام آگاه سازی فرزندان در محیط خانواده است. والدین از راه محبت و صمیمیت با ایجاد محیط دوستانه، اعتماد فرزندانشان را به خود جلب کنند به طوری که آن ها بدون ترس، مسائل و اتفاقات خارج از خانه را برای آن ها بازگو کنند و پدر و مادر با راهنمایی و آگاه کردن فرزندان از خطراتی که در کمین آن ها است، فرصت مجرمان را از بین ببرند. آن ها باید با نظارت دقیق و نزدیک بر رفت و آمد و ارتباطات دوستی فرزند خود از بروز اشتباهات جلوگیری کنند.

پس از خانواده، مدرسه و مسئولان آموزشی نقش مهم و اساسی ایفا می کنند. مشاوران و راهنمایان تحصیلی باید فضایی را ایجاد کنند که دانش آموزان به آن ها اعتماد کنند و مشکلاتشان را با آن ها در میان بگذارند. از طرفی با نظارت اصولی هرگونه تغییر در رفتار یا تاخیر در حضور در مدارس را کنترل کرده و به اطلاع خانواده دانش آموز برسانند.

هدف از تاسیس مشاوره تحصیلی در سال 1350، مشاوره، راهنمایی و هدایت دانش آموزان است که متاسفانه امروزه به دلیل برخی محدودیت ها این هدف به طور کامل انجام نمی شود.

بنابراین خانواده ها، مسئولان مدارس و رسانه های عمومی و جراید وظیفه دارند درخصوص خطرات ارتباط با افراد ناآشنا و غریبه به دختران و حتی پسران جوان هشدار دهند و با آگاه سازی آن ها از بروز حوادث تلخ و نابودی آینده جوانان کشور جلوگیری کنند.

جامعه شناس