توسعه علمی، «فضای امن» می طلبد نه امنیتی؛ «جو آرام» می خواهد نه خاموشی؛ «عقل نقاد» می پذیرد نه ذهن فرمانبردار؛ «حیات عالمانه» را در چشم انداز دارد نه اهداف سیاسی؛ «تعامل عاقلانه» را انتظار می کشد نه تضاد های قافله سیاست؛ «نشاط علمی» را مطمح نظر دارد نه تحدیدهای علمی. برای رسیدن به این بسترسازی مطلوب باید به بازتعریف رابطه قدرت و علم بنشینیم و به نسبت سنجی دولت و دانشگاه بپردازیم. در این راستا «ایران» میزبان دکتر داوود فیرحی، دانشیار اندیشه سیاسی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران و دکتر محمد حسین ملایری عضو هیات علمی و مشاور ویژه رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک کشور شد تا «مهندسی رابطه دولت و دانشگاه» را به بحث گذارد. ماحصل این میزگرد پیش روی شما است: