یاران می روند و تکه هایی از نیستی را در ما به جا می گذارند؛ تکه هایی از ما که دیگر نفس نمی کشند و مجروحند. پرتو مهتدی همان تکه آخر نیست شده من است که در این سلسله ویرانی های دل من، نفس کشیدن را دشوار می کند. این نیم نفس باقیمانده تنها به یاد عزیزان می گرید و از این پس هربار که به تماشای فیلمی می نشیند نوار سیاه را در گوشه پرده آن می بیند. پرتو مهتدی، مازیار پرتو، لرتا، هوشنگ کاووسی، فرهاد فارسی، ژیلامهرجویی، رضا ارحام صدر، فردین، آرمان، ساموئل خاچیکیان، فرخ غفاری، لوریک میناسیان، نعمت حقیقی و....

نه، این کاروان ما سر بازایستادن ندارد.