چه اتفاق خوشایندی است که با فیلمی پرافتخار، دردمند و مورد اقبال عموم، با عنوان زیبای «قصه ها» در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشی، درست مثل 22سال پیش که با همین حال و هوا همگی در کنار بنی اعتماد و «نرگس»اش بودیم. اما این بار در پناه فیلمی هستی که در همین روزهای اول جشنواره نشان داد مردم با سینما قهر نیستند و اگر دوری ای هم هست، مسوولش سینماگران نیستند. وقتی سینماگری روراست با خود و متعهد به جامعه امکان فعالیت پیدا می کند، مردم با آغوشی باز از اثرش استقبال کرده و زحمتش را پاس می دارند، چراکه حرف زمانه اش را می زند. روزی که برای بازی در «قصه ها» با من تماس گرفته و شرایط تولید این اثر را توضیح