نیمه های بهمن ماه 92 بود که رییس جدید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به هنگام بازدید از موزه فرش ایران گفت: «صنعت فرش به عنوان یکی از مهم ترین رشته های صنایع دستی می تواند در بخش صنایع دستی سازمان تجمیع شود».

در واپسین روز بهمن ماه نیز روزنامه ایران در گفت وگویی با تیتر «سرگردانی فرش ایرانی میان نهادهای موازی» همین سخن را به گونه یی دیگر به مخاطبان عرضه داشت و پس از آن نیز اظهارنظرهای جسته و گریخته یی دیگر بار بحث متولی فرش ایران را به فضای رسانه یی وارد ساخت: ماجرایی تکراری که در دولت دهم نیز برپایه تمایلات معاون وقت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی برای چند ماهی به مشغله ذهنی فعالان این هنر- صنعت بدل شد و سرانجام وزیر وقت بازرگانی بنا به خواست ذی نفعان این حوزه در بخش خصوصی و تعاونی بر باقی ماندن تولی گری فرش ایران در وزارت متبوع خود پای فشرد.