در شهری که در مدت 24 ساعت شبانه روز شاید 2 یا 3 ساعت، خواب دارد، اگر در ساعات پایانی شب، بخت برگشته ای به پمپ بنزین احتیاج پیدا کند، باید کیلومترها در تهران گاز بدهد و برود تا به پمپ بنزینی برسد که باز باشد، بنزین داشته باشد، سکوهایش کار کند و کارگرانش آماده به خدمت باشند.

وقتی در ساعات پایانی شب که نه، اوایل شب، حوالی ساعت 21 یا 22 به پمپ بنزین های تهران سر بزنید، می بینید که اگر جایگاهی دو یا سه سکو دارد، یک سکویش کار می کند و در شهری که تا ساعت 11 ترافیک دارد، پمپ بنزین صفی دارد چنان که تو گویی قحطی بنزین آمده یا جنگ در گرفته و بنزین به پایتخت نمی رسد یا اساسا تولید و واردات بنزین قطع