آرشیو یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳، شماره ۲۹۵۸
ادب و هنر
۸

نمایشنامه شخصیت محور

اثبات

نویسنده: دیوید اوبرن

شهاب الدین عادل

ناشر: بیدگل

«اثبات» نوشته دیوید اوبرن، عنوان دیگری از «نمایشنامه های بیدگل» است که شهاب الدین عادل آن را ترجمه کرده است. دیوید اوبرن متولد 1970 در شیکاگو است. او در سال 1977 نخستین نمایشنامه بلندش «آسمان خراش» را روی صحنه برد و به دنبال آن در سال 2001 «اثبات» را نوشت که مطرح ترین نمایشنامه اش تا امروز به شمار می آید. موفقیت این اثر به حدی بود که توانست تمام جوایز نمایشنامه نویسی مهم آن سال را از آن خود کند. از جمله جایزه پولیتزر، جایزه تونی، جایزه لوسیل لورتل و چند جایزه دیگر. اوبرن همچنین یک اقتباس سینمایی از این اثر نوشت که در سال 2005 با همین نام روی پرده رفت. از کارهای دیگر وی می توان به «درباره آینده»، «چه باور داری؟» و «تیک تیک... بوم» اشاره کرد. «اثبات» یک نمایشنامه دو پرده یی است با چهار کاراکتر به نام های رابرت (50 ساله)، کاترین (25 ساله)، هل (28 ساله) و کلر (29 ساله) و محل وقوع نمایشنامه هم تراس پشت خانه یی در شیکاگو است. نمایشنامه «اثبات» در کلیتش یک متن شخصیت محور است چراکه شخصیت پردازی های قوی و خلق لحظه های پرکشمکشی که در گرو کنش همین شخصیت هاست، از شاخصه های مهم این کار است. از خلال حرکت چنین شخصیت هایی است که می شود یک قدم از لایه بیرونی کار فراتر گذاشته و به پیچیدگی روابط خانوادگی و لحظات پرتنشی رسید که سعی در بازتعریف احساسات آدمی دارد. در جایی دیگر می توان مضامینی چون مرگ را دید که بر کل اثر سایه انداخته و در عین حقیقی بودن، سعی در انکار خود دارد.