سینما تنها امکانی است که می تواند ما را برای درک جزء به جزء زندگی روزمره (واقعیت دنیای امروز) با حقیقت آنچه هستیم/نیستیم، آشنا و همراه سازد: گویی امکان واقعیت زندگی خود/دیگری را بر پرده سینما می بینیم و تنها در سینماست که می توانیم ابعاد آزاردهنده و غیرقابل تحمل زندگی را که در واقعیت، قدرت مواجهه با آن را نداریم، بپذیریم. اگر به دنبال چیزی می گردیم که از واقعیت موجود، واقعی تر باشد، اما از کابوس/رویایی که از واقعیت به آن پناه آورده ایم، وحشتناک تر است، می توان به سینما و قصه های آن نگاه کرد: نگاهی که اکنون به مدد ترجمه نقدهای رابین