مرلو-پونتی فیلسوفی است که به نظر پل ریکور بزرگ ترین پدیدارشناس فرانسه است، در 1908 چشم به جهان گشود و در 1961 در 53 سالگی از دنیا رفت. مرگ او در محافل روشنفکری فرانسه و در اوج پختگی فکری اش نابهنگام توصیف شد؛ کسی که در دوران دانشگاه با افرادی چون سارتر، دوبوآر، لوی اشتراوس، ریمون آرون به تدریج آشنا شد و همین آشنایی زمینه بزرگ ترین همفکری های نظری و چالش های عملی را بعدها فراهم آورد. مرلو-پونتی در حوزه پدیدارشناسی به شدت مدیون هوسرل و هایدگر است. گرچه او یک دنباله رو صرف نیست و دیدگاه های این دو را بعدها تعدیل و اصلاح می کند. از نظر هوسرل پدیدارشناسی به شدت وابسته به آگاهی سوژه است. او رویه متداول