وقتی حادثه یی تکرار می شود مثل به صدا درآمدن زنگ است. پی در پی. مثل زنگ خطری که در آتش نشانی یا نیروهای امدادی به صدا درمی آید. سال ها قبل وقتی مردی در حاشیه شهر اهواز دختر شش ساله اش را سر برید و به دادگستری رفت و گفت چه کرده است ذهن مردم را به چالشی عظیم کشاند. همان زمان بود که رییس قوه قضاییه فردی را به خوزستان فرستاده بود تا بتواند قتل های ناموسی و پرونده هایی که به دلیل نسبت فامیلی به سرانجامی نمی رسید را سامان دهد. برای آن پدر حکم اعدام صادرشد اما در همان زمان وکیل مدافع با استناد به ماده 220 قانون مجازات اسلامی وقت حکم را شکست و آن پدر از مجازاتی که به سر دخترش و همین طور ذهن مردمان شهر و کشور آورده بود جان سالم به در برد. ماجرای قتل های ناموسی دیگر مساله خوزستان نیست. اینکه چه اتفاقی در خوزستان رقم خورد تنها مربوط به مدیریت سهراب بیگ، رییس کل دادگستری این استان در سال های ابتدایی دهه 80 نبود. مساله این است که اینک این زنگ خطر در استان های غربی کشور به صدا درآمده است و نیازمند یک آسیب شناسی جدی است.