برایان آوانسن، نویسنده داستان های خشونت آمیز و سیاهی است آمیخته با سیاه ترین انواع کمدی که با نثر خشکی ارائه می شود، نثری که به دلیل شفافیت بی پیرایه اش مخوف تر جلوه می کند. آوانسن در نخستین مجموعه داستان های کوتاهش «زبان آلتمن» آغازگر حرکت پربحث و جدلی بود که باعث برانگیختن عکس العملی منفی از سوی همکارانش در دانشگاه بریگم یانگ شد. این قضیه در نهایت برایش به قیمت از دست دادن مقام استادی [دانشگاه مذکور] و همچنین موقعیتش در کلیسای مورمون تمام شد. او بدون اینکه دلسرد شود به نوشتن داستان هایی پر از حوادث خشونت آمیز ادامه داد، حوادثی که باعث می شود شخصیت ها تحلیل بروند و دگرگون شوند.