خانم شهره پیرانی، همسر شهید داریوش رضایی نژاد و آرمیتا رضایی نژاد دختر کوچک شان همزمان با سومین سالگرد شهادت ایشان که مصادف با روز قدس امسال شده است، در پیامی اعلام کردند: همزمان با سومین سالگرد به خون نشستن شهید داریوش رضایی نژاد توسط رژیم جنایتکار صهیونیستی، شاهد نقض آشکار حقوق بشر و نسل کشی مردم بی دفاع غزه هستیم. بدین وسیله همدردی و پشتیبانی خود از مقاومت ملت مظلوم فلسطین علیه رژیم اشغالگر صهیونیستی را اعلام داشته و جنایت های ضد بشری رژیم جعلی اسراییل را محکوم می نماییم. لازم به ذکر است پیام آرمیتا رضایی نژاد کوچولو که شب گذشته در سومین سالگرد پرواز پدر خوانده شد و بی شباهت به رنج نامه کودکان فلسطینی نیست، از قرار زیر است:

whenever I draw a painting/ an uproar goes on in my color pencil box. / daddy! like my eyes which crave to see you/ they wholeheartedly regret not seeing you. / lucky the black color pencil drawing your face / and blowing your hair in the breeze / good for the brown color pencil / that draws your eyes / the brown color spring out of faith / lucky the blue horizon of your look /the color of your smile/ the green echo of your voice.. . / daddy! / look how my red color pencil has become as a sing of being ashamed of you. / my white color pencil is so dissociable!/ don t you feel sorrowful! /when I grow up/ you will have a lot to do at all times /I m the daugther of that father /who is aware of the breakage of the night.

نقاشی که می کشم/ در جعبه مداد رنگی هایم غوغا می شود/ عجب حسرتی است در دلشان/ مثل چشمانم/ آرزوی تصویر تو را دارند بابا/ خوش به حال مداد سیاه که طرح صورتت را می ریزد/ خوش بحالش که موهایت را به دست نسیم می سپارد/ خوش به حال قهوه چشمانت/ قهوه یی که از حرارت ایمان می جوشد/ خوش به حال افق آبی نگاهت/ خوش به حال طنین سبز صدایت/ بابا!مداد قرمزم را ببین! از شرم تو چه کوچک شده... مداد سفید گوشه گیرم!/غصه نخور/ بزرگ که شوم بیکار نمی مانی/ من دختر همان پدرم/ راز شکستن شب را تو خوب می دانی...