در همه نظام های حکومتی دو موضوع مهم، حقوق اساسی ملت و منافع حاکمان مورد کنکاش و بحث و گفت وگو و جدال نخبگان، روشنفکران و در مراتب بعد مردم قرار دارد. هرگاه این مطلب هم جهت، موازی و منطبق بر یکدیگر و به عبارت بهتر منافع حاکمان در راستا و دنباله تامین حقوق ملت ها باشد این مشاجره و جدل ها به حداقل می رسد. در غیراین صورت با غلبه یافتن دولتمردان بر حقوق ملت ها روابط بین دولت و ملت به چالش می گراید. مبارزه ملت ها برای دستیابی به حقوق خویش از قدیم الایام آغاز و پیشرفت های مهمی از طریق تشکیل نظام های دموکراتیک حاصل شده است. در نظام های مردم سالار ملت در نقش کارفرما و دولت مجری خواسته های مردم است. در