آرشیو پنج‌شنبه ۲ امرداد ۱۳۹۳، شماره ۵۷۰۲
صفحه آخر
۲۴

چرا با بودجه خودمان درست کار نمی کنیم؟

یزدان سلحشور

وقتی مشکلات اقتصادی، تق و تق در خانه یک کشور را می زند، نخستین عضو خانواده که باید کمربندها را سفت ببندد فرهنگ است، البته در کشورهایی که به نقش فرهنگ، وقوف کافی دارند، اصلا این طور نیست اما در ایران، انگار ما هنوز وقوف کافی در این زمینه نداریم و البته فرهنگ در سبد خرید مردم ما هم، حتی جایگاهی یک دهم کشوری چون تاجیکستان را هم ندارد و بنابراین هیچ عجیب نیست که در وضعیت بد اقتصادی، صدای همه اهالی فرهنگ، حتی مدیران فرهنگی هم درآید. نجفعلی میرزایی مدیرعامل موسسه خانه کتاب که سیر نزولی بودجه این موسسه، او را واداشته که اشارات صریحی داشته باشد به اوضاع، گفته: «باورتان می شود که تمام جشنواره ها و جوایز حوزه کتاب که خانه کتاب آن ها را مدیریت و اجرا می کند، در سه، چهار اتاق مدیریت می شود؟ در حالی که جشنواره ای مانند خوارزمی بیش از یکصد نفر نیرو دارد که البته الان کمی، کمتر شده است. مگر فرق جایزه کتاب سال با جایزه خوارزمی در چیست؟ ما این جشنواره های ملی را با محاسبه نکردن داوران با کمتر از 10 نفر نیروی انسانی و تقریبا بدون ستاد اجرایی مدیریت می کنیم و از نظر جا هم که دیگر نیازی به توضیحات بیشتر نیست که چقدر این مکان ها نامناسب است برای چنین برنامه های مهمی!» حالااین ماجراهایی که میرزایی نقل کرده مربوط به سال هایی بوده که بودجه بیشتری نصیب خانه کتاب می شده و وضع به این شکل بوده، الان که احتمالا «یکی قصه دارم پر از آب چشم» است! البته یکی از مشکلات حوزه فرهنگ، نداشتن مدیریت مالی درست هم هست. من شخصا در یکی از جشنواره ها شاهد بودم که بودجه 750 میلیون تومانی جشنواره، مسئولانش را چنان ذوق زده کرد که 150 میلیون از بودجه را در همان روزهای نخست، روانه استان ها کردند برای برنامه هایی که جمعا 10 میلیون هم هزینه واقعی نداشت و آخر کار، در تامین بودجه جوایز و پرداخت حق داوری، دست به دامان وزیر شدند که تازه بخشی از حق داوری هم که واقعا اندک بود، پرداخت نشد! چه بگویم که ناگفتنم بهتر است!