نظام آموزشی ما، عمری به موضوع انشای«علم بهتر است یا ثروت؟» معتاد بود. انشایی که محتوایش ننوشته و نخوانده، معلوم بود. این هم به خاطر توسعه نایافتگی جامعه و مذمت ثروت اندوزی در ذهنیت ما بود. هزار و یک دلیل می آوردیم که علم و دانش بهتر است، در حالی که دلایل زیادی نداشتیم که ثروت بد است. امروز اما وضع عوض شده است و نخستین شرط توسعه ملی، پذیرش تولید ثروت است و هر چه یک کشور ثروتمند تر باشد، از جایگاه چانه زنی برتری در سطح جهانی برخوردار است. جامعه ما بعد از انقلاب سال 57، مراحل سه گانه: انقلاب، حماسه و در حال توسعه را پشت سرگذاشته