خوشحالم که با پرویز پرستویی تجربه همکاری در فیلم «خرس»را داشتم. همکاری با آدمی با اخلاق و حرفه ای چون پرویز پرستویی اتفاقی بسیار خوشایند بود، علاوه بر اینکه او در این کار در مقام سرمایه گذار هم حضور داشت و این تجربه همکاری از این جهت که در فیلم چند مسوولیت را برعهده داشت، همکاری خوشایندی بود. پرویز پرستویی از آن دست آدم هایی است که وقتی مشغول کار می شود، خودش را درگیر آن می کند و روی جزییات حساسیت زیادی دارد. او آدم بسیار دقیقی است، حتی زمان خواندن متن به نکاتی اشاره می کند که ممکن است نویسنده به آن اشراف نداشته باشد و به نظر من او هنرمند واقعی است. نکته جالبی که در رفتار او وجود دارد این است که در پشت ظاهر همیشه جدی او، آدمی هست که روحیه طنز بی نظیری دارد. مثال بارز این اتفاق اینکه او علاوه بر فیلم های جدی، قابلیت بازی نقش های طنز را دارد. او در دو فیلم «لیلی با من است»، و«مارمولک»، به متن جان داد و درخشید و یکی از نقاط قوت هر دو فیلم حضور او در مقام بازیگر بود. متاسفانه برخی مسایل در سینمای ایران باعث شده پرویز پرستویی کم کار تر شود. یکی از دلایلی که من شاهدش بودم، اتفاقات پیش بینی نشده ای بود که برای فیلم «خرس» افتاد. هر فیلمساز، تهیه کننده یا سرمایه گذاری انتظار دارد بعد از تلاش هایی که برای ساخت فیلم انجام می دهد، پاسخ زحماتش را بگیرد. شاهد هستم که او برای حضور فیلم«خرس» در جشنواره چه تلاشی کرد و نبود این فیلم در جشنواره و اتفاقات بعدی چقدر او را رنجاند. او بازیگری است که سال ها در این سینما زحمت کشیده. او یک خواسته طبیعی را با مسوولان در میان گذاشت که مسوولان فرهنگی دوره قبل، اعتنایی به خواسته او نکردند. پرویز پرستویی به معنی واقعی هنرمند است و برایش آرزوی موفقیت روزافزون می کنم.