پس از حضور چند کارگردان ایرانی در خارج از کشور که بنا به دعوت شرکتهای تولید و پخش فیلم، برای ساختن فیلم در کشورهای خارجی فراخوان شده بودند، برخی از عوامل سینمای ایران مثل فیلمبردار، طراح صحنه، تدوین گر و سازنده موسیقی متن و... به عنوان همکاران پروژه معرفی شدند. مدیران هنری و فرهنگی کشور نیز با این توجیه که حضور همه چهره های سینمای ایران می تواند تبلیغ نظام تلقی شود، سکوت پیشه کردند. اما برخی از شاغلان در سینمای ایران با سوءاستفاده از این اعتماد، سر از ترکیه درآوردند و به عنوان فیلمبردار و... در خدمت پروژه های ضدانقلابی - که هزینه تولید آنها توسط شرکتهای صهیونیستی تامین می شد- در آمدند، که از این جمله می توان به فیلم سیاه و ضدایرانی و ضدانقلابی بهمن قبادی اشاره کرد. و ادامه سیاست سکوت مدیران فرهنگی و هنری کشور باعث شد تا هر دم از این باغ بری تازه برسد، تا آنجا که شنیده می شود یکی از آهنگسازان فیلم به نام «م-ع»، در پروژه دکلمه شعرهای نهلیستی با «فریدون فرح اندوز» گوینده چندساله، شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و بخش فارسی صدای آمریکا، مشارکت نموده است و از قرار اطلاع، حاصل همکاری آنها در آمریکا و اروپا به بازار آمده است.

علاوه بر اینها سیاست سترون مدیران هنری باعث شد برخی از ترانه سرایان و آهنگسازان نیز با حضور در دبی و ترکیه به همکاری با رسواترین مطربان کاباره ای در لوس آنجلس اقدام کنند. تا آنجا که شنیده می شود آهنگسازی بنام «م-ر-چ» علاوه بر محفل بهائیان، حتی برای خواننده باند منافقین نیز آلبوم تهیه کرده است و سپس به ایران بازگشته است. در آلبوم یادشده نام عوامل ساکن ایران نیز به چاپ رسیده است.

آیا وقت آن نرسیده که با اتخاذ تصمیماتی قاطعانه از این بلبشوی فرهنگی و هنری جلوگیری شود؟!