آرشیو چهار‌شنبه ۲۹ امرداد ۱۳۹۳، شماره ۲۰۹۲
هنر
۶

شعر «سیمین» در پامیر «بدخشان»

علی دهباشی ( سردبیر مجله بخارا)

حوزه نفوذ شعر «سیمین بهبهانی» را من بر بلندی های پامیر بدخشان دیده ام که چگونه شعر او را زمزمه می کردند. در بخارا و سمرقند و خجند و مرو دیده ام که شاعران این نواحی چگونه شعر او را می خواندند و ارج می گذاشتند. شعر «سیمین» بیش از 70سال است راهی را که آغاز کرده پریشب به پایان برد. بدون تردید شعر او و یاد گرامی اش در تاریخ ادب ایران باقی خواهد ماند. او بر پهنای دامنه جایی نشسته بود که از رودکی آغاز شده بود و «سیمین» همواره با سرچشمه های شعر فارسی انس و الفتی خاص داشت و این انس و الفت را در توانایی های او که در شعرش متبلور بود به درستی می توان دید. او موفق شد مضامینی نو و بدیع را در غزل فارسی وارد کند و از این نظر جایگاهی خاص دارد. عشق او به زبان فارسی و شوقی که برای تجربه های نو با اتکا به سنت هزارساله شعر فارسی داشت به او این جرات و شهامت را داد که آثاری ماندگار خلق کند.