درگذشت اسطوره آزادگی و شعر فارسی، بانو سیمین بهبهانی را به خانواده و ملت ایران و به ویژه به جامعه زنانمان تسلیت می گویم. در باور من، او با سادگی و مهربانی مادرانی که بزرگ انسان های تاریخ را زاییده اند، زندگی کرد و مردانه، همچون مردانی که تاریخ بشریت را نوشته و در آن جاودانه شده اند، درگذشت.

او گذشته از اشعار و تحقیقات ارزنده اش در زمینه شعر و ادبیات فارسی، تاثیر همه جانبه ای را از شخصیت آزاده و باصلابتش در جامعه ما به جا گذاشت. در سالیان دراز دوستی با او همیشه در مقابلش سر تعظیم فرود آورده و به عنوان سپاس از حضورش در عرصه حیات، دست هایش را بوسیده ام. ما به سوگ انسانی نشسته ایم که چون او دیگر به دنیا نخواهند آمد.