قبلا هم نوشته ایم که قدیمی ها کشف خوبی داشتند که می گفتند«از دل برود هر آنچه از دیده برفت!» شاهد مثالش اینکه همان موقعی که فیلم های ایرانی، پشت سر هم در جشنواره های جهانی؛ اول و دوم و سوم می شدند و یک دفعه می دیدی که یک چهارم فیلم های بخش مسابقه، ایرانی هستند، در بازار فیلم هم که بخش جنبی هنری و بخش اصلی اقتصادی هر جشنواره ای است، حتی فیلم های عامه پسند ما برای شان قرارداد بسته می شد و در سینماهای اروپا و امریکا، اکران می گرفتند البته به شکل محدود اما همین اکران محدود هم، چند برابر گیشه داخل کشور، جواب می داد اما از وقتی که تصمیم گرفته شد که از «دیده ها» برویم، آنها در دل هاشان را گل گرفتند و تحریمی که اصلا جزو تحریم های مکتوب نبود، به تحریم های ما اضافه شد یعنی تحریم اقتصادی صادرات هنری.

حالاکه تحریم ها کم کم دارند چمدان شان را می بندند که گوش شیطان کر، بروند به سفر ابدی، با این تلاش هایی که برای دیده شدن در شرف وقوع اند، مطمئن باشید که گل آن درها هم از دل محافل اقتصادی- هنری جهانی شسته می شود و می رود. اینکه قرار است در نمایشگاه بزرگ اتحادیه اروپا نه تنها ما حاضر باشیم که به روایت رئیس مرکز هنرهای تجسمی بلژیک که گفته: «این نمایشگاه در بروکسل که هم پایتخت بلژیک و هم پایتخت اتحادیه اروپایی است، برگزار خواهد شد و ما قصد داریم تا در آن شیفتگی غرب به سابقه فرهنگ چندهزار ساله ایران را به نمایش بگذاریم»، به طور ویژه هم دیده شویم، یک اتفاق بزرگ است که امیدوارم نتایج اقتصادی اش خیلی زود، مشخص شود.