شمال، رشت و رطوبت. امسال اما از 70 روز گذشت تا خاک رشت با صدای شرشر باران تازه شود. رشت این روزها آنقدر داغ بود که به سختی می شد به یاد آورد که اینجا همان شهر ملودی های گوش نواز باران است. در عکس پیش رو هم چتری است برای خیس نشدن زیر باران و هم هاشورهای پرتعداد قطره های باران.دوباره رشت جان گرفته از دیدار یار دیرآشنایش. همان باران بی پایان خطه گیلان که وقتی آغاز می شود فقط کافی است چشم هایت را ببندی تا سمفونی یی از باران، صدای پاها و رفت و آمد ماشین ها بر پا شود.اصلااگر چند روز دیگر بی بارانی و گرمای رشت طول می کشید ممکن بود به همه چیز کره زمین شک کنیم: مگر می شود رشت برویم و در میدان ها و خیابان های شهر قدم بزنیم و نگران نباشیم، وای اگر باران بیاید اولین سرپناه کجاست؟ اما این بار آنقدر باران از شهر دور شده بود که باید بدون چتر و پا برهنه زیر باران برویم و همراه شویم با سمفونی شهر بارانی: رشت.