داستان نقل و انتقالات فرهنگیان، داستان دیرینه و آشنایی است؛ داستانی است که هرگاه هوس شنیدن دوباره اش به دلتان می افتد، می توانید نزد آموزگاری کمابیش با سابقه بنشینید و معضلات این نقل مکان را با روایت هایی جدیدتر بشنوید.

من داستان را از یکی از استان های محروم کشور آغاز می کنم و کمی بیش از 15 سال پیش. به عنوان آموزگاری که باید دوره ای را در منطقه محروم سپری کند، رفتم به یکی از محروم ترین نقطه های ایران. دو سه سالی گذشت. دیدم کسانی پس از من می آیند و سالی، گهگاه ماهی نکشیده به شتاب بازمی گردند به مرکز استان. مدام می پرسیدم چرا و فلانی چه شد و کجا رفت؟ می گفتند از مرکز آنها را خواسته اند و دست ما نیست.