«تولید»، هر نوع تولیدی، حساب و کتاب خودش را دارد یعنی از لحاظ اقتصادی، باید درآمدزا باشد تا ادامه دار شود. تولید هنری هم همین طور است؛ حالایا کتاب باشد یا موسیقی یا سینما یا هنرهای تجسمی یا تئاتر. در ایران، ما مشکل رعایت حقوق تولید را داریم. شما اگر بخواهید چیپس تولید کنید و اگر کسی با نام تجاری شما وارد بازار شود، دیر یا زود جلویش گرفته می شود اما اگر موسیقی تولید کنید و مورد استقبال قرار بگیرید، فورا عده ای هستند که کپی می کنند و با کیفیتی خیلی پایین تر، روی پل های عابر پیاده یا گوشه پیاده روهای پر رفت و آمد می فروشند و ممکن است نسخه اصل، حتی آنقدر نتواند بفروشد که هزینه تولید بعدی فراهم شود.

این مشکل، از قبل هم بوده اما چند سالی است که قوز دانلود غیرقانونی هم بر قوز قبلی اضافه و موسیقی مخصوصا، دچار قوز بالاقوز شده است! حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی گفته: «دانلود کردن ها در عرصه موسیقی ویرانگر است. اثری که امروز عرضه می شود، روز بعد روی سایت های مختلف به صورت رایگان قابل دانلود است که این امر در عرصه موسیقی ویرانگر است.» و پیشنهاد داده که به کمپین «من از موسیقی حمایت می کنم» بپیوندیم که در واقع کمپین «نه به دانلود غیرمجاز» است. اگر می خواهیم موسیقی خوب بشنویم، باید از آن حمایت اقتصادی کنیم وگرنه، همان بلایی که یک دوره سر سینمای ایران آمد با رواج نسخه های غیرمجاز، سر موسیقی کشور هم می آید که این یکی دیگر، یک سونامی واقعی است.