روز اول ماه مهر، سوای مناسک و تشریفات گاه کسالت آورش، برای همه ما به گونه ای خاطره انگیز است: سالیان سال است که این روز شاهد حضور میلیونی دانش آموزان در سراسر کشور در مدارس است؛ حضوری که هرچند بیشترین لذتگاه در آن، برای همه کنشگرانش، روزهای تعطیل و نبودش است، اما به هرحال گویای آغازی جدید و امیدی تازه در سال نیز هست؛ آغازی تازه زیرا هیچ وقت برای ازنوشروع کردن و تغییر در زندگی، در اندیشه و در عمل به ویژه در حوزه فرهنگ، دیر نیست و اگر انگیزه، اراده و انرژی لازم را داشته باشیم، دگرگونی برای بهترشدن هر حوزه ای ولو در حدی اندک، همیشه وجود دارد. امید نیز از همین جا ریشه می گیرد: امید به اینکه شاید