نو اندیشان ما برای ترویج و شناساندن افق های تازه فرهنگی، به دلایل مختلف و فراوانی همواره به بیرون مرزهای ایران نظر داشته اند. هر چه پیشرفت و پسرفت در حیطه فرهنگ ما بوده، با نوع استفاده و باز خورد واردات اندیشه به کشورمان در ارتباط است وا کاوی این ماجرا کار من نیست و اگر هم بود، این جا جایش نبود. اما در یک نگاه کلی می بینیم که چهار جغرافیای فرهنگی در صد سال اخیر، بیشتر مورد توجه نو اندیشان بوده است و در نتیجه مترجمان هم نگاه ویژه و علیحده یی به این چهار جغرافیا مبذول داشته اند: اقلیم فرهنگی انگلوساکسون (با تاکید بر انگلستان، امریکا