«تئاتر دوبار زاده شد؛ هر دوبار از دل موسیقی» ولادیمیر استانیفسکی باز بر صحنه نمایش می خواهیم اجرایی با هارمونی موسیقی و کلام و حرکت را خلق کنیم؛ همان که می دانیمش و می شناسیدش. آن زمان که موسیقی در صحنه نمایش ما به حرکت بدل می شود گوش و چشمتان را می نوازیم تا این هارمونی لطیف بتواند لحظاتی دل شما را به جریان تئاتر متصل و فکرتان را به استراحتی هرچند کوتاه دعوت کند. دوست دارم که شما را در جایگاه تماشاگران در آرامشی ببینم که ناشی از هماهنگی گوش و چشم و قلبتان است. نهج البلاغه این بار راهبر اجرایمان بوده است؛ متنی سرشار از حکمت، عشق، زندگی، حرکت و توصیف. نهج البلاغه این بار در دستان خلاقمان قرار گرفته تا ادای دینی کنیم به مولایمان.

این روزها که «داعش» با ادعای واهی دینداری جنایت می کند، باید به جهانیان بگوییم که ما مهربانی را تبلیغ می کنیم و احترام. که ما ایرانی و مسلمانیم که دینمان دین حکمت است. که ما ایرانی و مسلمانیم که دینمان دین حرکت و خلاقیت و لطف است، که دینمان انسان دوستی است و امرمان به معروف و نهی مان از منکر با آوای لطیف موسیقی همراه است و از دلمان می آید و بر دلتان می نشیند. که دینمان برای همه است نه برای آنهایی که فکر می کنند صاحبش هستند و می خواهند با زور و شمشیر در قلب ها فرو کنندش.

چه کسی است بشنود این حکمت را که «اندوه نیمی از پیری است» و صاحب این حکمت را دوست نداشته باشد. چه کسی است بشنود این نصیحت را که «حسودان از سلامت خود غافلند» و ایمان نیاورد به گوینده کلامش. درود خدا بر او.

تئاتر و موسیقی بستری شده است برایمان تا پربارتر بتوانیم بگوییم که مهربانی و احترام شیوه فرهنگ ایرانی و اسلامی ماست و با عشق به جهانیان می گوییم که علی(ع) شمشیرش برای رزم با حمله کنندگان بود و جز مهر که نزد ما ایرانیان است و با او کامل می شود به دنیای ما نداده است. درود خدا بر او.