ارتش سریال های ترکی فقط به خانه ما ایرانی ها نفوذ نکرده. در سلیمانیه، رقابت اصلی میان دوسریال ایرانی و ترکی است: از یک سو «حریم سلطان» پرمخاطب ترین سریال این شهر است و از سوی دیگر، مردم هرشب می نشینند به پای ترجمه کردی «ستایش» و آنقدر این سریال را دوست دارند که پوسترهایش همه شهر و جلد اکثر مجلات را قرق کرده. بازار قدیمی سلیمانیه با کوچه پس کوچه های تودرتو، بوی غذا و جنس های چینی، یک ویژگی منحصربه فرد و متفاوت با بازارهای ایرانی دارد و آن هم تعدد غرفه ها و مغازه های کتاب و سی دی فروشی است. بازار سلیمانیه، پر است از کتابفروشی و دکه های روزنامه فروشی که اتفاقا از هر نسلی و هر سنی، مشتریان پروپاقرصی هم دارد. به پول ما کمترین قیمت روزنامه در آنجا دوهزارو700تومان است و کتابی زیر 10هزارتومان هم ندارند. مجله ها در انتخاب عکس روی جلد آزادند و به همین خاطر استفاده از چهره های زن سینمایی و تلویزیونی در اولویت است و بعید است مجله ای چاپ شود بدون عکس نرگس محمدی یا خانم بازیگر حریم سلطان. دولت مرکزی اما هیچ دخالتی در انتشار مجله یا تولید کتاب ندارد و آزادی در این حوزه باعث شده که مجله های بی شماری، با موضوع های متنوع، روی دکه ها باشند و مخاطب ها برایشان سرودست بشکنند، اگرچه کیفیت تولیدشان چندان چنگی به دل نمی زند و به لحاظ گرافیکی از مجله های فارسی خیلی عقب تر هستند. «کردستان نو» از پرتیراژترین روزنامه های کردستان است که با گرایش به سمت مام جلال، جایگاه ویژه ای در بین مردم پیدا کرده و در روزهای جنگ، خبرهایش موثق تر به نظر می رسد. در کنار این روزنامه، سیل مجله ها که عموما زرد و غیرتخصصی هستند، خبر از بازار تازه ای در کردستان می دهند که قدم به قدم باید ساخته شود و مخاطبش را پیدا کند. صاحب دکه روزنامه فروشی توضیح می دهد که سیستم توزیع مجله در سلیمانیه یک سیستم هوشمند است به این معنا که هر شماره، به مسوولان مجله بیلان وضعیت فروش را ارایه می دهد تا بدانند چه چیزهایی باید به مخاطب عرضه کنند برای فروش بیشتر. با وجود این همه جلد رنگ به رنگ، هنوز اخبار جنگ پرفروش ترین های مطبوعات کرد را تشکیل می دهند، بعد از آن مجلات زرد سینمایی و ورزشی و البته به شکل عجیبی مجله های بدنسازی در رده های بعدی هستند.