«ترس چه جور احساسی است؟! چه نقشی در فرهنگ ما دارد؟ چه استفاده سیاسی از ترس می شود؟» لارس اسوندسن نویسنده کتاب «فلسفه ترس» در پیشگفتار کتابش این سوال ها را پیش می کشد و توضیح می دهد در کتابش درباره «ترس» به این پرسش ها پاسخ می دهد. موقعیت های بی شماری در زندگی فردی – اجتماعی آدمی اتفاق می افتاد، که فرد می ترسد. فهم «ترس» چگونگی رخ دادنش و چیستی آن می تواند ما را به موقعیت های «ترسناک» بیشتر آشنا کند. فهم ترس یکی از راه های مواجهه و مقابله با این موضوع روانی است. از همین رو بهتر است تا دیر نشده این کتاب را تهیه کنید و بخوانید. خشایار دیهیمی، مترجم و نویسنده پیشکسوت همین جور سراغ موضوعی نمی رود، به ترجمه اش می توان اعتماد کرد. این کتاب در مجموعه «تجربه و فرهنگ» در نشر گمان چاپ شده است. مجموعه آثاری که به مضمون ها و مسائل ابدی – ازلی بشری به زبانی ساده و همه فهم نوشته شده است. «ترس» مانند هر مفهوم دیگری در گذر زمان شکل های مختلفی به خود گرفته است و سنتی دارد، از این رو نویسنده در بخشی از کتابش به مولفه های «فرهنگ ترس» می پردازد. توضیح می دهد چه شاخصه های فرهنگی – تاریخی در شکل گیری ترس های یک جامعه می تواند موثر باشد. در بخش های دیگر هم از منظری «وجودشناختی» به مقوله ترس می پردازد. همه ما به نوعی تجربه مواجهه با مرگ دوست، بستگان یا آشنایان خود را داریم. از طرفی هر یک از ما آدم ها بخشی از دغدغه های زندگی مان معطوف به مساله «مرگ» و «هراس از مرگ» است. نویسنده کتاب به این مهم توجه کرده است، در فصلی از این کتاب نیز به «ترس از مرگ» پرداخته است. اما «ترس» فقط «ترسناک» و نگران کننده نیست، نویسنده کتاب در فصل «جذابیت ترس» از منظری دیگر با این پدیده روبه رو می شود و به نقل از نیچه – متفکر برجسته قرن بیستم – می گوید، «نیچه شکایت دارد از اینکه جهان بسیاری از جذابیت هایش را از دست داده است. چون ما به قدر کافی دیگر از آن نمی ترسیم. نیچه ترس را به جذابیت پیوند می دهد.» بعد هم توضیح می دهد ترس به جهان رنگ می دهد. ترس هم خانواده کنجکاوی است.