زمین بار دیگر به دهکده جهانی تبدیل شده است. روزی برای ارتباطات این را گفتند و حالادامنه این جهانی شدن از ارتباطات گذشته است. این یعنی دیگر نمی توان نسبت به خیلی چیزها بی تفاوت بود. دیگر نمی توان گفت این مساله ما نیست. حتی اگر خودت هم نخواهی آن پدیده تو را دنبال می کند.

امروز ابولاو داعش هر دو از مرزهای جغرافیای خود گذشته اند و هزاران فرسنگ آن طرف تر وارد کشورهایی شده اند که تا دیروز مردمانش فکر می کردند این پدیده ها ربطی به آنان ندارند و هرچه هست مربوط به خارج از مرزهای امن آنان است ولی امروز خطر پشت خانه هایشان است. دو روز گذشته مردم کانادا که شاید جزو امن ترین کشورهای جهان است ترس را احساس کردند و مزه ناامنی را چشیدند. فردی اسلحه می کشد و یک سرباز را به ضرب گلوله می کشد و خود نیز در راهروهای پارلمان کانادا در پایتخت این کشور از پای درمی آید. پیش از آن هم مردم استرالیا این ناامنی را چشیده بودند و وقتی خبر رسید که کسی تهدید کرده است که سر از بدن جدا می کند، مردم وحشت زده خود را در خانه هایشان حبس کردند.

داعش دست پرورده کشورهایی که عموما شاید عرب و آسیایی نباشند الان وبال همان به وجودآورندگانش شده است. تا پارلمان کانادا می رود، شهروندان استرالیایی را درون شهرهایشان تهدید می کند. کاری می کند که جوانان اروپایی مدرسه و خانواده را رها کنند و به آنان بپیوندند. داعش دیگر مختص خاورمیانه نیست.

همان طور که ابولادیگر یک بیماری مختص آفریقا نیست. آن هم مرزها را درنوردیده و اول وارد اروپا شده و بعد این روزها به امریکا رسیده است.

مقامات محلی نیویورک تایید کرده اند که نخستین مورد ابولادر این شهر و چهارمین نفر در امریکا شناسایی شده است.

حالاشاید بعد از این اگر هر کجای دنیا اتفاقی افتاد، جمله «اینکه به من ربطی نداره» کاربردی نداشته باشد و حرکت به سوی تن واحده معنا پیدا کند. شاید داریم به آخرالزمان می رسیم. شاید.