جدایی و استقلال نهایی فرزندان از والدین خود اوج فرآیند فرزندپروری و به نوعی نشان دهنده نتیجه کیفی آن است. به طور طبیعی این دوره که مرحله ای پساوالدی محسوب می شود با خروج فرزند از خانه پدری و جدایی فیزیکی از والدین همراه است. ادامه تحصیل در شهری دیگر، ازدواج، اشتغال به کار، توانایی گذران زندگی به تنهایی و استقلال طلبی، عوامل و انگیزه های این جدایی را تشکیل می دهد. دستیابی فرزند به خودکفایی و استقلال طبعا موجب شادی، رضایت و احساس غرور می شود، ولی به هرحال جدایی از فرزندی که سال ها وابسته به والدین و در کنار آنها بوده به طور همزمان احساس غمزدگی و اندوه را به همراه خواهد داشت. در مواردی که این احساسات