امسال نیز به جز یک سریال که کمتر ربطی با فرهنگ عاشورایی دارد، با ماه محرم روبه رو شدیم.

در قلمرو سینما نیز کسی که فیلمسازی را به صورت تجربی و با نگارش فیلمنامه و البته با حمایت بنیاد فارابی شروع کرده است، فارغ از فتاوی علمای اعلام و مراجع تقلید فیلمی مثلافاخر با هزینه ای نجومی می سازد و روی دست تهیه کننده اش می ماند. زیرا شنیده شده کسی را در فیلم نمایش می دهد که بر اساس احکام شرعی و فقهی تصویرگری از وی نیز جایز نیست. بله قمربنی هاشم (ع) را عرض می کنم. به راستی کسانی که از یک «رابین هود» دزد سرگردنه جنگل های «شرود» که ظاهرا بخشی از دزدی هایش را به نیازمندان می بخشیده، حماسه ساخته اند و بالغ بر صدها فیلم، سریال و انیمیشن تولید کرده اند. همگان می دانند که پیروزی کشورهای شوروی، آمریکا، انگلیس، هند (به عنوان مستعمره انگلستان) و فرانسه بر هیتلر فتح با شکوهی نبوده است. زیرا ماموران مخفی انگلستان دانشمندان و ژنرال های به نام «هیتلر» را به جاسوسی وا داشته بودند. اما آنها از همین فتح بی شکوه سال های سال فیلم های جنگی ساختند، هنوز هم می سازند (فهرست شیندلر) و از چند عملیات معمولی، حماسه می سازند. در حالی که از فقر حماسه رنج می برند و آن وقت ما چنین حماسه عظیمی در تاریخمان اتفاق افتاده است، آنگاه سترون، هر سال دست خالی تر از سال قبل به استقبال ماه محرم می رویم. در حالی که فراتر از ربع قرن است که درباره حتی فلان زن قاتل نوازنده در خراسان جنوبی هم فیلم ساخته اند و پول بیت المال را هدر داده اند اما حتی به مثابه فیل در تاریکی نیز درباره این واقعه عظیم کاری ارائه نداده ایم و هنوز دل خوشیم به نمایش صدباره «روز واقعه» و «سریال مختارنامه».