حکایت هفته یی که گذشت حکایت غریبی بود. با بهت و غمی فراگیر شروع شد و به همین منوال هم ادامه پیدا کرد. هر خبری که خواندیم یک روایت داشت و هر صدایی که شنیدیم یک نوا: نوایی که همیشه دلنشین بود اما چند روزیست برای خیلی ها دردناک شده.. .

مراسمی که در اوایل هفته برپا شد و خیابان های شهر را سیاه کرد بنا بود آخرین خاطره دوستداران مرتضی پاشایی از گرد هم آمدن برای خواننده محبوب شان باشد. کسی که اخلاق مداری و بی حاشیه بودنش باعث شد حتی در خاطر کسانی که تا پیش از این او را نمی شناختند جایگاه خوشایندی پیدا کند: اما افسوس... افسوس از اینکه هنوز فرق مجلس عزا و دورهمی های دوستانه و خویشاوندی را نمی دانیم،