خونگرم و متعصب بود. همیشه می توانستی گرمی صدایش را همچون بازیکنان خوزستانی احساس کنی. وظیفه دارم به عنوان مربی او این اتفاق ناگوار را به خانواده اش، جامعه ورزش و به ویژه تمامی فوتبالیست ها و مربیان فوتبال کشور تسلیت بگویم. من دو هفته قبل و زمانی که حسن روشن به ملاقات مظلومی رفته بود، با غلامحسین صحبت کردم. در تماسی که با هم داشتیم، پس از احوالپرسی از او بابت اینکه نمی توانستم به ملاقاتش بروم، عذرخواهی کردم. من ضمن اظهار تاسف نسبت به وضعیت ناگوارش به او گفتم زمانی که به ایران بیایم بلافاصله به ملاقاتت خواهم آمد که او نیز بابت همه چیز تشکر کرد. در مسابقه های المپیک مونترال 76 بود که قبل از بازی با کوبا به من گفت در خواب دیده ام که فردا گل می زنم. من هم در روز بازی او را به میدان فرستادم که خدا را شکر هم بازی خوبی کرد و هم گل زد. غلامحسین خطرناک ترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران در محوطه 18 قدم بود. از بهترین ها و دوست داشتنی ترین ها. روحش شاد.