اشتباه اول/ تام ریکس (نویسنده پنج کتاب در مورد ارتش ایالات متحده، از جمله شکست مفتضحانه و ژنرال ها) | اشتباه بزرگ چاک هگل قبول این مسوولیت بود.

حباب پنتاگون/ جین هارمن، (نماینده سابق امریکا از کالیفرنیا و مدیر اجرایی مرکز بین المللی وودرو ویلسون) | من بسیار به چاک هگل علاقه مند هستم. اما پنتاگون مانند یک زندان است. پنتاگون زبان و فرهنگ خود را می طلبد. به گمان من به سه دلیل هگل نتوانست کاری کند: 1- مجلس سنا به سختی و بی رحمانه او را تایید کرد. 2- نزدیکی او به رییس جمهور اوباما به معنای نزدیکی با کارکنان کاخ سفید نبود. 3- سلسله مراتب نظامی چهار ستاره ها و بی ستاره ها، علاوه بر این، لئون پانتا، وزیر پیش از هگل، کار را برای او سخت کرده بود.

پوسته خالی/ وینسلو ویلر، (مدیر پروژه اصلاحات نظامی اشتراوس برای دولت نظارت) | بزرگ ترین اشتباه چاک هگل پذیرش کار بود. عملکرد احساساتی او که نشان دهنده افسردگی عمیق بود در جلسه تاییدیه خود در ژانویه 2013 نشان داد او فاقد انگیزه لازم است. از خود بپرسید، در مواجهه با مشکلات بزرگ در داخل وزارت دفاع و در جهان بزرگ، چاک هگل، واقعا چه کار کرد؟

بدون او/ لارنس کورب، (عضو ارشد مرکز پیشرفت امریکا، به عنوان دستیار وزیر دفاع در نیروی انسانی)| کهنه سرباز ویتنام واجد شایستگی بیشتر از این پست بود اما در مجلس سنا از سوی جمهوریخواهان خیلی تحت فشار قرار گرفت و حتی به او مارک خائن زدند. هگل در شرایط سختی وارد پنتاگون شد. بودجه دفاعی کاهش یافته و فشار بر پنتاگون زیاد است با این حال او گام های مهمی در این مدت برداشت. پنتاگون بدون او ضعیف تر خواهد شد.