نه تنها در میان جمع بلکه در عالم تنهایی و خلوت با من در خانه، حرفی نمی زد. تنها مشغله اصلی اش زمان بیکاری یا استراحت و روز تعطیل خیره شدن به تلویزیون و تماشای برنامه های مختلف بود.

اگر در بین برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش،کانال تلویزیونی را ناخودآگاه عوض می کردیم یا آن خاموش می شد، هیچ اعتراضی نمی کرد و این موضوعی بود که بیش از همه باعث آزار و اذیت من به عنوان همسرش می شد. نمی دانم در سرش چه می گذشت، زمانی اگر از «بهروز» سوالی می پرسیدم جوابم را با کوتاه ترین جملات می داد. جملات کوتاهی مانند نمی دانم، چه بگویم یا شاید را به نظرم فقط و فقط برای رفع تکلیف در پاسخ به من بر سر زبان می آورد.